Są
tacy co tego nie widzą i nie chcą dojrzeć.
Ich też
pozdrawiamy 😏
Czym
były wobec tego Prusy Książęce i Prusy Królewskie? Nie był to z
pewnością „jeden kraj", ani „dwa kraje". Były to jak
mówili współcześni: „dwie części" całości, lub jak
proponuje Karol Górski „podwójny kraj" (Doppelland).
Prusy
to był podwójny kraj - doppelland - podzielona na dwie części
nierozerwalna całość, co od dawna powtarzamy. Równie często
powtarzamy że Prusy to nie Niemcy, tak jak to że dawni Prusacy nie
kibicowali Cesarstwu.
Aby
stworzyć ciągłość historyczną i polityczną w kontrze do
Brandenburczyków nawiązywano do dawnej historii Prusów, którzy
nigdy nie wyginęli a wtopili się w ten mix etniczny o czym wspomina
prof. Karin Friedrich. Nikt tu o Prusach nie zapomniał, ani nie
chciał udawać że nigdy ich nie było, a wręcz mocno do nich się
odwoływano, pokazując w ten sposób swoją inność i odrębność.
![]() |
na podstawie Janusz Małłek „Prusy Książęce a Prusy Królewskie w latach 1525-1548” |
A
teraz kilka słów z sesji naukowej dotyczącej dwóch części Prus
w wiekach XVI-XVIII, z tekstu autorstwa Jadwigi Muszyńskiej:
"Zasadniczym
tematem konferencji były zagadnienia podobieństw i odrębności obu
części Prus oraz różnego widzenia tych zjawisk w historiografii
starszej i nowszej. W tematykę tę wprowadził już pierwszy z
referentów, prof. Janusz Małłek (Toruń). Autor nawiązał do
pracy wydanej przez niego przed dziesięciu laty, w której już
wówczas prezentował inne spojrzenie na dzieje Prus Książęcych i
Królewskich, przeciwstawiał się utrwalonemu w ówczesnej
literaturze nurtowi uwypuklającemu procesy zrastania się Prus
Królewskich z Koroną oraz wzrostowi polskich wpływów politycznych
w Prusach Książęcych. Z badań J. Małłka wynikało, że Prusy w
XVI i XVII w., choć były podzielone na części, stanowiły w
jakimś stopniu dwie części wspólne dawnej całości. Do
przyjrzenia się owemu zjawisku „bliźniaczności” Prus
Książęcych i Prus Królewskich zainspirował J. Małłka przed
laty, jak przyznał w swoim wystąpieniu, jego mistrz, prof. Karol
Górski. W kieleckim referacie prof. J. Małłek podtrzymał swoje
wcześniejsze tezy i uzupełnił je nowymi spostrzeżeniami, wśród
których podkreślił zwłaszcza rolę dziedzictwa państwa
krzyżackiego w utrzymywaniu dawnej wspólnoty Prus. Za czynniki
sprzyjające zbliżeniu obu części Prus uznał także tożsamość
religijną i regionalną. Dużą rolę przypisał również szeroko
pojętej wymianie ludzi i idei, jako czynnika spajającego obydwie
części Prus,
a więc związkom rodzinnym, studiom młodzieży
pruskiej na uniwersytecie w Królewcu czy wreszcie kontaktom
osobistym ludności obojga Prus.
W
podobnym tonie tematycznym utrzymany był referat dr. Jörga
Hackmanna (Lubeka). Dotyczył on przeglądu badań nad obiema
częściami Prus w powojennej historiografii polskiej. Dokonując
charakterystyki tych badań, autor referatu próbował odpowiedzieć
na dwa zasadnicze pytania: 1) czy istnieje wyraźna różnica w
poglądach polskich i niemieckich na historię Prus w epoce
wczesnonowożytnej i 2) jak ważna jest we współczesnych badaniach
Prus narodowość autora.
Próbując
sformułować odpowiedzi, J. Hackmann stwierdził, że od lat
sześćdziesiątych wyraźnie rozwinął się dialog polsko-niemiecki
w poszukiwaniu wspólnych rozwiązań badawczych nad historią Prus.
Coraz większą aprobatę zyskuje też, według niego, koncepcja
spojrzenia na Prusy Królewskie i Książęce jako na całość
regionalno-historyczną."
Jadwiga
Muszyńska „Dwie części Prus. Prusy Książęce i Prusy
Królewskie w XVI—XVIII w. Sprawozdanie z sesji”
Cytat
na podstawie Janusz Małłek „Prusy Książęce a Prusy
Królewskie w latach 1525-1548”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz